BLOG | DE DROOGTE VAN 2018
Geschreven 3 nov. 2018
Rob Dijkstra | WILDvanNATUUR.com
De zomer van 2018 zal me nog lang bijblijven, met zijn prachtige weer, overvloedige zonneschijn en vele warme dagen. Echter, het was ook een zomer die gekenmerkt werd door ernstige droogte. Er was nauwelijks bloeiende heide en veel dieren, groot en klein, werden getroffen door een gebrek aan drinkwater, wat leidde tot sterfte. Voor de natuur was het geen gunstig jaar, hoewel ik me realiseer dat de natuur een opmerkelijk vermogen tot herstel heeft en uiteindelijk weer zal floreren. Desondanks is er veel schade aangericht.
Onlangs bevond ik me in een van mijn favoriete gebieden in de Gelderse Poort. De grote vogelhut, die normaal gesproken op het water drijft, ligt nu scheef op het droge. Het is een vreemd gezicht, aangezien het hele meer er nu uitziet als een weiland, vol met planten. Dit is echter ook een voorbeeld van de veerkracht van de natuur: planten grijpen direct de kans en koloniseren de ontstane ruimte.
In de afgelopen tijd heb ik meerdere keren bevers waargenomen> in dit gebied, en vrijwel elke keer met succes. Ik heb een charmante beverfamilie gezien, bestaande uit twee ouders en drie wat oudere jongen. Het was een genot om te observeren hoe ze bezig waren met het verzamelen van takken, hun maaltijden, het verzorgen van hun vacht en hun sociale interacties. Dankzij de lage waterstand kon ik ze vrij dicht benaderen, aangezien hun burcht zich aan de overkant van een waterloop bevond, maar de afstand was goed te overbruggen met mijn telelens>.
video bevers spotten
Deze week bezocht ik opnieuw de beverburcht. Helaas ligt de burcht er nu wat triest bij, helemaal drooggevallen, en zelfs de ingang, die normaal gesproken altijd onder water ligt, is nu zichtbaar. Het lijkt erop dat de bevers vertrokken zijn. Mijn inschatting is dat ze ooit zullen terugkeren wanneer er weer water in hun rivierarm staat. Als dat niet het geval is, maken de bevers wel weer ergens anders een nieuw thuis, want ze zijn behoorlijk veerkrachtig en kunnen gemakkelijk een nieuw hol graven op een locatie waar water beschikbaar is.
Het gebied is werkelijk een paradijs voor bevers: er zijn veel wilgen en overal waar je kijkt, zie je omgevallen bomen. De oudere boomstammen verraden dat ze hier al een tijdje actief zijn, maar er zijn ook nog verse knaagsporen te zien. Dus ze zijn er nog steeds... ze wachten gewoon op een betere tijd op een andere plek dan hun huidige burcht. Het is prachtig om van zo dichtbij te zien hoe bevers de natuur een handje helpen door de wildgroei van wilgen te beheersen. Op deze manier voorkomen ze dat het hele gebied in slechts vijf jaar tijd verandert in een wilgenbos waar geen water meer doorheen kan stromen. (Dit gebied maakt deel uit van de Gelderse Poort en heeft als doel om bij hoogwater ruimte te bieden aan de rivier door overstromingen).
Iets verderop stuitte ik op een burcht die ik nog niet eerder had gezien, en daarna nog één, en nog één dieper in het gebied. Deze burcht zag er goed uit: hij lag nog aan het water, met de ingang onder het wateroppervlak. Vanmorgen of afgelopen nacht moeten de bevers hier nog actief zijn geweest, aangezien er natte modder tussen de takken lag, wat duidde op recente reparaties. Ook waren de sporen van de bevers duidelijk zichtbaar, met voetafdrukken in de modder en een duidelijk herkenbaar sleepspoor van hun staarten. Bevers zijn echt actieve dierén. Het was wel wat lastig om deze burcht te bereiken, aangezien er een behoorlijk brede watermassa voor lag, zeker honderd meter breed. Dus niet de ideale plek om ze te observeren, maar het is altijd leuk om iets nieuws te ontdekken.
Aan een wilg hangt een wildcamera. In eerste instantie leek het de bedoeling om aaseters te fotograferen, maar er is helemaal geen aas te vinden... Of toch... even verderop ligt een dode bever, al in verregaande staat van ontbinding. Het is verbazingwekkend hoe sterk de geur van zo'n dier kan zijn. Dit flinke exemplaar is al behoorlijk aangevreten en lag dus aanvankelijk voor de wildcamera. Echter, het lijkt erop dat een roofdier het dier heeft verplaatst. Ik heb even overwogen om de bever terug te leggen, maar de geur en het donkere vocht dat eruit liep hebben me (samen met het ontbreken van handschoenen) ervan weerhouden dit daadwerkelijk te doen. Wel heb ik een e-mail gestuurd naar 'Ark Natuurontwikkeling' (eigenaar van de wildcamera) om te vragen of ze de camera willen verplaatsen of de bever willen terugleggen.
Nu is het wachten op een langere periode met flinke regenval, want de natuur in dit gebied kan wel wat vocht gebruiken.